တစ္ဖက္ကန္းတဲ႔ မ်က္လုံး..
တစ္ဖက္ပဲ ျမင္တဲ႔ အၾကည္႔..
ကိုယ္႔ ဘို႔ကိုၾကည္႔....
ဘယ္သူ ေသေသ..ငေတမာ၇င္ ျပီးေ၇ာ..
ကိုယ္လုပ္မွ အမွန္
ကိုယ္ျမင္မွ အမွန္...
ကိုယ္သိမွ အတတ္..
ဇြတ္အတင္း အေမွာင္သြင္း...
ေ၇ွး၇ိုးမူအစြဲ..လူငနဲကမ်ား..လူမ်ဳိးအတြတ္တဲ႔..
အသံေကာင္းဟစ္လို႔..
အိမ္ၾကက္ခ်င္း ခြပ္ရဲ႔တဲ႔အစြမ္း..
အံံ႔မခမ္းပါရဲ႔...။
မိန္းမသားကို စိန္ေခၚ..
မိန္းမသားကို ပုတ္ခတ္..
မိန္းမသားကို ျခိမ္းေျခာက္..
သူလို ေယာက်္ား သတၱိေကာင္းပါရဲ႔...
၇ွင္႔ ဘိုး..၇ွင္႔အႏြယ္...ျပန္စစ္
ျမင္႔ျမတ္တဲ႔ ႏွလုံး..
၇ွင္႔တို႔ ပုခုံးမွာ ထမ္းထားဖူးသလား...
ႏြားအနား ေစာင္းတီး..
တီးျပ၇တာ လက္ေညာင္းတယ္...။
လာမေႏွာက္နဲ႔..
လာ မ၇ူတ္နဲ႔..
ငါ ယုံၾကည္၇ာ ငါလွမ္း..
စည္းလုံးျခင္းမ၇ွိတဲ႔ လက္လည္း..
ငါမဆုတ္ဘူး..။
ဘယ္သူ ျမဴဆြယ္လို႔ မဟုတ္ဘူး..
ဘယ္သူ ဆြဲေဆာင္လို႔ မဟုတ္ဘူး..
ငါ႔ေစတနာနဲ႔ငါ..
ဒီလမ္းကုိ လွမ္းခဲ႔တာ...
အသိမွတ္ မျပဳခ်င္ေန...
အသိမွတ္ျပဳခံလိုျခင္းတြတ္ မဟုတ္..
အဖိခံဘဝေတြရဲ႔..အသိအမွန္ကုိ
ျပခ်င္၇ုံသက္သက္...
အသံေကာင္းံဟစ္ဖို႔တြတ္ မဟုတ္ဘူး..။
"ပတၱျမားမွန္ ႏြံမနစ္"
ငါ႔ေစတနာေတြ..ႏြံမနစ္ေစဘူး...
ေအးခ်မ္းျခင္းဘဝကုိ စြန္႔လို႔..
ခ်စ္သူေလးကုိၿပစ္ၿပီး
ဘဝ၇ည္၇ြယ္ခ်တ္ေတြ ေပ်ာက္လို႔...
ခါးသီးမူ႔ကုိ ေ၇ြးလို႔ေနခဲ႔၇တာ..
တကယ္ေတာ႔..
ငါ႔မွာ ႏွလုံးသား ဒဏ္ရာေတးသြားနဲ႔
ညမွာ အိပ္မေပ်ာ္ခဲ႔တာ ...
လူမ်ဳိးအေ၇းကုိ ..
ငါ႔အေ၇းေတြထတ္ စေတးခဲ႔တာ..
တုန္႔ျပန္ျခင္း၇လဒ္က ဒါပဲလား...။
ကုိယ္႔အသိနဲ႔ ကုိယ္႔အရွိတိုင္းေနမယ္..
ကိုယ္႔အ၇ပ္နဲ႔ မမွီခ်င္ေန...
ကုိယ္႔ယုံၾကည္၇ာေတာ႔..မစြန္႔လႊတ္ဘူး..။
ကိုယ္႔ေစတနာနဲ႔ ကုိယ္႔စိတ္
ကုိယ္ရွင္းဖို႔သာ ပဓာဏ..
သဟဇာတ မွ်တေအာင္ေတာ႔ နင္တို႔ေန.....
ငါ႔ေစတနာကုိ ႏြံနစ္လို႔ ဆြဲမသတ္နဲ႔..
သူ႔အသက္က..
နင္တို႔ထတ္ ျပင္းတယ္..ဆိုတာ
မွတ္သြားလိုက္ပါကြယ္၇ို႔....။
နန္းယမင္း
No comments:
Post a Comment