Free Finger For Freedom
ဖယ္ဒရယ္ အေရးနဲ႔ ပတ္သက္ၿပီး ေျပာခ်င္တာေတြ ရိွပါတယ္။ ေဒါက္တာလိႈင္ျမင့္ ေရးထားတာေတြကို ဖတ္ၿပီး ပါၿပီ။ သူက ဗမာကိုယ္စားျပဳၿပီး ဗမာဖက္က ျဖစ္ခ်င္တာေတြကို ေျပာသြားတာလို႔ နားလည္ပါတယ္။ သူေျပာခဲ့တာေတြ နဲ႕ ပတ္သက္ၿပီး တစ္ခ်က္ခ်င္း ညိွႏိႈင္းေဆြးေႏြးၾကရင္း အေျဖေပၚလာေအာင္ လုပ္ၾကပါမယ္။
ေအာက္က ေဒါက္တာလိႈင္ျမင့္အဆိုပါ။
တခါ ၾသစေၾတးလ်မွာလဲ ၂၀၀၈- ေဖေဖၚ၀ါရီလ မွာ အဲဒီတုန္းက အခု Burma Campaign Australia က ဘ႑ာေငြက ေတာင့္တင္းေနတုန္းဆိုေတာ့ တနိုင္ငံလံုး အတုိင္းအတာနဲ႔ ညီလာခံလုပ္ပါတယ္။ တေနကုန္ ေဆြးေႏြးပြဲႀကီးကို ႏွစ္ရက္လုပ္ပါတယ္။ အဲဒီိမွာ တိုင္းရင္းသားအမ်ားစုက ဒီမိုကေရစီအေရးနဲ႔ တိုင္းရင္းသားအေရး (ဖက္ဒရယ္ကိစၥ) တျပိဳင္ထဲလုပ္ရမယ္ ေတာင္းဆိုလာပါတယ္။ အဲဒီလို ေတာင္းဆိုလာေတာ့ ျမန္မာေတြက လက္ေရွာင္ ထြက္သြားႀကပါတယ္။ အားလံုးကေဗ်ာင္ဘဲ။ က်ေနာ္မပါဘူးဆိုျပီး ထြက္သြားႀကပါတယ္။ အခု တီဗီြေတြ ေရဒီယိုေတြအေပၚမွာ အင္တာဗ်ဴးေနတဲ့ ဆရာႀကီးမ်ား အကုန္လက္ေရွာင္ ႀကပါေတာ့တယ္။ ေနာက္ဆံုးေတာ့ တိုင္းရင္းသားေတြ အမ်ားနဲ႔ က်ေနာ္တဦးတည္း ေဆြးေႏြးႀကရပါေတာ့တယ္။ ဘိုမေတြ၊ ဘိုေတြ ထုိင္နားေထာင္ေပးျပီး ၾကပ္မတ္ေပးထားႀကပါတယ္။
ဒီေဆြးေႏြးပြဲမွာ ျမန္မာေတြ လက္ေရွာင္ထြက္သြားၾကပါတယ္လို႔ ေျပာပါတယ္။ ေဆြးေႏြးပြဲမွာ ေျပာဆိုတိုင္ပင္ ညိွႏႈိင္းစရာေတြ ညိွႏိႈင္းရမွာပါ ေရွာင္ထြက္သြားရမွာ မဟုတ္ပါဘူး။ ျပည္ေထာင္စုအေရးဟာ ျမန္မာ သို႔မဟုတ္ ဗမာ နဲ႕လည္း ဆိုင္ပါတယ္ ေရွာင္ထြက္သြားလို႔ မရပါဘူး။ တိုင္းရင္းသားဆိုတဲ့ စကားကို ဘယ္သူက စထြင္တယ္ေတာ့ မသိပါဘူး။ အျမင္ေမွာက္မွားေစတဲ့ အသံုးအႏႈန္းပါ။ ဘာ့ေၾကာင့္လဲဆိုေတာ့ တိုင္းရင္းသား ဆိုတဲ့ စကားလံုးမွာ ရွင္းလင္းတိက်တဲ့ အဓိပၸာယ္မရိွလို႔ပါပဲ။ တိုင္းရင္းသားလို႔ သံုးစြဲလိုက္ျခင္းဟာ အျမင္မွားမႈကို စတင္ေစပါတယ္။ ဘာ့ေၾကာင့္လဲ ဆိုေတာ့။ ကခ်င္၊ ကယား၊ ကရင္၊ ခ်င္း၊ မြန္၊ ရခိုင္၊ ရွမ္း နဲ႕ တကြ က်န္ လူမ်ိဳးေတြကို တစ္ေပါင္းတည္း တိုင္းရင္းသားလို႔ ေပါင္းၿပီးၾကည့္လိုက္တဲ့ အခါမွာ မဲအသားစီး ဆိုတဲ့ အျမင္ေပၚလာမွာ ျဖစ္တဲ့ အတြက္ေၾကာင့္ပါ။ ဒါ့ေၾကာင့္ တိုင္းရင္းသားဆိုတဲ့ ေဝါဟာရဟာ အျမင္ေမွာက္မွားေစတဲ့ ေဝါဟာရ တစ္လံုးျဖစ္ပါတယ္။ ဗမာဟာလည္း တိုင္းရင္းသား တစ္မ်ိဳးပဲလို႔ ေျပာရင္ ဗမာေတြ လက္မခံခ်င္းၾကျပန္ပါဘူး။ စိတ္ထဲက က်ိတ္ရယ္ ၾကပါတယ္။ ဒါဆို ဗမာ နဲ႕ တိုင္းရင္းသားနဲ႕ ဘာကြာတာလဲ ဆိုတာ ေမးျမန္းစရာ ျဖစ္လာျပန္ပါတယ္။
ေအာက္က ေဒါက္တာလိႈင္ျမင့္အဆိုပါ။
ေနာက္ဆံုးေတာ့ တိုင္းရင္းသားေတြ အမ်ားနဲ႔ က်ေနာ္တဦးတည္း ေဆြးေႏြးႀကရပါေတာ့တယ္။ ဘိုမေတြ၊ ဘိုေတြ ထုိင္နားေထာင္ေပးျပီး ၾကပ္မတ္ေပးထားႀကပါတယ္။
အထက္က ေဒါက္တာလိႈင္ျမင့္ရဲ႕ အျမင္မွားမႈ စတင္ပါေတာ့တယ္။ "တိုင္းရင္းသားေတြ အမ်ားနဲ႕ က်ေနာ္ တစ္ဦးတည္း ဆိုတာ အျမင္မွားမႈပါ။ အမွန္က ကခ်င္လူမ်ိဳး၊ ကယားလူမ်ိဳး၊ ကရင္လူမ်ိဳး၊ ခ်င္းလူမ်ိဳး၊ မြန္လူမ်ိဳ၊ ရခိုင္လူမ်ိဳး၊ ရွမ္းလူမ်ိဳး နဲ႕ ေဒါက္တာလိႈင္ျမင့္ ဗမာလူမ်ိဳးပါ။ ေဒါက္တာလိႈင္ျမင့္ အေတြးမွာ က်န္တဲ့လူမ်ိဳးေတြကို တစ္ေပါင္းတည္းေတြးလိုက္တာမွားပါ
တယ္။ အဲလိုေတြးလိုက္တဲ့ အခ်ိန္မွာ က်န္တဲ့လူမ်ိဳးက တစ္ေပါင္းတည္း ၇ ေယာက္ အင္အားႀကီးၿပီး၊ ဗမာက ၁ ေယာက္ အင္အားနည္းတယ္ ဆိုတဲ့ အျမင္မွားမႈ ျဖစ္သြားပါတယ္။
ေအာက္က ေဒါက္တာလိႈင္ျမင့္အဆိုပါ။
အဓီက ေျပာလိုတာကေတာ့ စစ္တပ္ကေရးထားတဲ့ အခုနာဂစ္အေျခခံဥပေဒနဲ႔ နယ္စပ္မွာ လက္နက္ကိုင္ တိုင္းရင္းသားေတြ ဦးေဆာင္ေရးထားတဲ့မူ (ျပည္ေထာင္စုစစ္စစ္မူ @ ရွစ္ျပည္နယ္မူ/ NCUBမူ) ဆိုတာႏွစ္ခုကေတာ့ ဟိုဘက္ကမ္းနဲ႔ ဒီဘက္ကမ္း ျဖစ္ေနပါတယ္။ ဘယ္လိုမွ မနီးစပ္နိုင္ပါဘူး ။ တိုင္းရင္းသားေတြက ၂၀၀၈- မွာေတာ့ ရွစ္ျပည္နယ္မူကေန ၁၀-ျပည္နယ္မူ ဆိုျပီး ျပည္နယ္ႏွစ္ခုတိုး သတ္မွတ္လာပါတယ္။ ေနာက္ထပ္ထပ္တိုး ျပည္နယ္ေတြအတြက္ပါ ကြက္လပ္ေလးႏွစ္ခု ျပထားပါေသးတယ္။ အမွတ္စဥ္ေလး - ၁၂ အထိ ထိုးထားလိုက္ပါေသးတယ္။
ဒါနဲ႕ ပါတ္သက္လို႔လည္း အျမင္းမွားမႈနဲ႕ အျမင္က်ဥ္းေျမာင္းမႈေတြ ရိွေနပါေသးတယ္။ ျမန္မာျပည္မွာ လူမ်ိဳး ၁၃၅ မ်ိဳး ရိွတယ္လို႔ ေျပာပါတယ္။ အဲဒီအတြက္ ျပည္နယ္ေတြခြဲေပးရရင္ တိုင္းျပည္ႀကီး အစိတ္စိတ္ အမႊာမႊာၿပိဳကြဲ သြားမွာေပါ့ ဆိုတဲ့ အျမင္ပါ။ ၿပိဳကြဲျခင္း၊ ညီညြတ္မႈ ပ်က္စီးျခင္းဆိုတာ တန္းတူမရိွမႈမွာ အေျခခံပါတယ္။ တန္းတူမရိွရင္ တန္းတူျဖစ္ခ်င္တဲ့ စိတ္ေပၚၾကတာ သဘာဝ တရားပါ။ သူတစ္ပါးကို သာခ်င္ ေက်ာခ်င္ တာကလည္း သဘာဝ တရားေတြပါ။ ဒါကို သတိနဲ႕ ထိန္းခ်ဳပ္ၿပီး၊ ၾကပ္မတ္ေပးၾကရမွာ ျဖစ္ပါတယ္။ လူမ်ိဳးတစ္မ်ိဳးစီမွာ သူ႔လူမ်ိဳးမေပ်ာက္ပ်က္ေရးအတြက္ ေတာင္းဆိုခြင့္ ထူေထာင္ခြင့္ ရိွရပါမယ္။ "ကမၻာမွာ မ်ိဳးတုန္းေပ်ာက္ကြယ္မယ့္ တိရိစၦာန္ေတြ အေရး ေတြေတာပူပင္ေနၾကေပမယ့္၊ လူမ်ိဳးေတြ မ်ိဳးသုဥ္းေပ်ာက္ကြယ္ သြားေအာင္ အစီအစဥ္တက် ေဆာက္ရြက္ေနၾကတာေတြ ရိွပါတယ္၊ ဒါေတြဟာ ကိုယ့္လူမ်ိဳးခ်စ္စိတ္ အရင္းခံေတြ နဲ႕ပါ။ ဒါေပမယ့္ လူယဥ္ေက်းေတြ လက္မခံေတာ့ပါဘူး။ လူမ်ိဳးစု တိုင္းဟာ အခြင့္အေရး တန္းတူ ရသင့္ပါတယ္။ ျပည္နယ္ေတာင္းတယ္။ ကိုယ္ပိုင္အုပ္ခ်ဳပ္ခြင့္ ေတာင္းတယ္ ဆိုလည္း ေပးရမွာပါ။ ဒါမွ အဲဒီ လူမ်ိဳး အဓြန္႔ရွည္တည္တံ့မွာပါ။
ေအာက္က ေဒါက္တာလိႈင္ျမင့္အဆိုပါ။
တခါစစ္တပ္ကဆြဲတဲ့ နာဂစ္-၂၀၀၈-ဥပေဒကေတာ့ ဒီမိုကေရစီဆိုတာ အနံ႔ေလးေလာက္ဘဲပါတာပါ။ ေဆြးေႏြးစရာမလိုေတာ့လို႔ ေခါက္ထားလိုက္ပါတယ္။ ေနာက္တခု အဓိကထားေျပာလိုတာကေတာ့ ၁၉၆၂ -ႏွစ္ေေဖၚ၀ါရီလမွာ ရွမ္းျပည္နယ္ ေတာင္ႀကီးျမိဳ႕မွာ ျမန္မာ(ဗမာ)မပါဘဲ တိုင္းရင္းသားေတြက ျပည္ေထာင္စု (စစ္စစ္)မူ / ရွစ္ျပည္နယ္မူကို တင္ဖို႔လုပ္လာေတာ့ ဒီကိစၥကို အခြင့္ေကာင္းယူျပီး ဦးေန၀င္းက အာဏာသိမ္းလိုက္တာပါဘဲ။ ဦးေန၀င္း အာဏာသိမ္းေတာ့ တိုင္းျပည္ျပိဳကြဲမယ့္ အေရးကေန ကာကြယ္ဖို႔ေပါ့။ အဲဒီအခ်ိန္က ျမန္မာနိုင္ငံေရးသမားေတြက ဦးေန၀င္းရဲ့ အေႀကာင္းျပခ်က္ကို သိပ္အေႀကာက္အကန္ မျငင္းနိုင္ခဲ့ႀကပါဘူး။ ျမန္မာ(ဗမာ) လူမ်ိဳးဘက္ကေန ႀကည့္ေတာ့ ဗမာေတြအတြက္ ကိုယ္ျပည္နယ္နဲ႔ ဆိုင္တဲ့ကိစၥ တခုခု ဆံုးျဖတ္ခ်င္ရင္ေတာင္မွ တိုင္းရင္းသားေတြ ခြင့္ျပဳမွ တိုင္းရင္းသားေတြ သနားမွ လုပ္ခြင့္ရေတာ့မယ့္ ဘ၀ကို လံုးလံုးေရာက္သြားပါျပီ။ ဒီရွစ္ျပည္နယ္မူကို ဗမာကိုယ္စားလွယ္ေတြက လက္မခံနိုင္ႀကပါဘူး။ လက္ခံဖို႔ သိပ္ခက္ေနပါတယ္။ လက္မခံေတာ့ တိုင္းရင္းသားေတြဘက္က ဒါမဟာလူမ်ိဳး၀ါဒ ဆိုတာကို တြင္တြင္ ေအာ္ေတာ့တာပါဘဲ။ ဒါေပမဲ့ လြတ္ေတာ္မွာက အဖြဲ႔ေတြ အကြဲကြဲျဖစ္ေနခ်ိန္ကို တိုင္းရင္းသားေတြက အခြင့္ေကာင္းယူလာတယ္လို႔ တပ္မႈးေတြက လံုး၀ယူဆထားႀကပါတယ္။
အဲဒီ အခ်ိန္က အျမင္မွန္ မရိွခဲ့တဲ့ ဗမာမ်ိဳးခ်စ္ေခါင္းေဆာင္ေတြ ေၾကာင့္ လက္ရိွ ဆင္းရဲ မြဲေတမႈေတြ ရင္ဆိုင္ေနရတာပါ။ ဒါက ျငင္းမရတဲ့ သက္ေသပါပဲ။ မွ်တတဲ့ အုပ္ခ်ဳပ္ခြင့္ ေပးခဲ့ၾကရင္ စစ္ပြဲေတြ ျဖစ္ေနမွာ မဟုတ္ပါဘူး။ KNU ေပၚလာမွာ မဟုတ္ပါဘူး။ SSA ေပၚလာမွာ မဟုတ္ပါဘူး။ KIA ျဖစ္လာမွာ မဟုတ္ပါဘူး။ ဗမာ့တပ္မေတာ္ႀကီးလည္း ၿပိဳကြဲခဲ့မွာ မဟုတ္ပါဘူး။ ၁၉၄၈ လြတ္လပ္ေရး ရၿပီးခ်ိန္မွာ ဝန္ႀကီးခ်ဳပ္ဦးႏုက ဗမာမ်ိဳးခ်စ္ စိတ္နဲ႕ဗုဒၶဘာသာၾကည္ညိဳ စိတ္ေတြေၾကာင့္ အစြန္းေရာက္ခဲ့ပါတယ္။ ညိွႏိႈင္းေဆြးေႏြးမႈေတြ ေကာင္းေကာင္းမလုပ္ၾကပဲ ကိုယ့္လက္ထဲ ရိွတဲ့ တပ္နဲ႕ အႏိုင္ယူ ေခ်းမႈန္းေရး လုပ္ခဲ့ပါတယ္။ ဗုဒၶဘာသာကို ႏိုင္ငံေတာ္ဘာသာ သတ္မွတ္ တာေတြ လုပ္ခဲ့ပါတယ္။ ဗုဒၶဘာသာဝင္လို႔ နာမည္ခံလိုက္တာနဲ႕ ဗုဒၶဘာသာ ျဖစ္သြားတာ မဟုတ္ပါဘူး။ ေသာတာပန္မျဖစ္ေသးသမွ် ဗုဒၶကို တကယ္ ယံုၾကည္သူ မဟုတ္ေသးပါဘူး။ ရလာဒ္အျဖစ္ ဗမာ့တပ္မေတာ္ႀကီး ၿပိဳကြဲပါတယ္။ ကြန္ျမဴနစ္ေတြ အျဖစ္ေတာခိုၾကပါတယ္။ အဂၤလိပ္ ပေရာဂေၾကာင့္လို႔ ေျပာတာေတြ ဟာ အမွားေတြပါ။ ကိုယ့္အခ်င္းခ်င္း မညီညြတ္လို႔ ကြဲၿပဲၾကတဲ့ ကိစၥကို မဆိုင္သူကို ဆြဲထည့္စရာ မလိုပါဘူး။ ကိုယ့္ေၾကာင့္ ကြဲတာကို သူ႔ေၾကာင့္လို႔ လက္ညိွဳးထိုး ေရွာင္လႊဲတာ ေကာင္းတဲ့အရာ မဟုတ္ပါဘူး။ ဗမာေတြ အဲဒီအခ်ိန္က ဘာလို႔ ေထာက္ခံခဲ့ၾကသလဲ ဆိုရင္ မရင့္က်က္ၾကေသးတာရယ္၊ အနာဂါတ္ကို ေျမာ္ျမင္ႏိုင္တဲ့ အားနည္းတာရယ္ေၾကာင့္ပါပဲ။ ရွစ္ျပည္နယ္မႈကို ေဒါက္တာလႈိင္ျမင့္ ၾကည့္သလို ၾကည့္ခဲ့ၾကပါတယ္။ လြတ္ေတာ္မွာ ဘာ့ေၾကာင့္ အဖြဲ႕ေတြ အကြဲကြဲ ျဖစ္တာလဲ ဆိုတဲ့ အေၾကာင္းအရင္း ကို ရွာၾကည့္ဖို႔ လိုပါတယ္။ ညိွႏိုင္းသင့္တာကို မညိွႏိႈင္းပဲ အာဏာသိမ္းခြင့္ကို ေပးလိုက္ၾကတဲ့အတြက္ အာဏာရွင္စနစ္ ျမန္မာျပည္မွာ အျမစ္တြယ္ ဖို႔ ျဖစ္လာခဲ့ပါတယ္။
ေအာက္က ေဒါက္တာလိႈင္ျမင့္အဆိုပါ။
ျမန္မာ(ဗမာ) လူမ်ိဳးဘက္ကေန ႀကည့္ေတာ့ ဗမာေတြအတြက္ ကိုယ္ျပည္နယ္နဲ႔ ဆိုင္တဲ့ကိစၥ တခုခု ဆံုးျဖတ္ခ်င္ရင္ေတာင္မွ တိုင္းရင္းသားေတြ ခြင့္ျပဳမွ တိုင္းရင္းသားေတြ သနားမွ လုပ္ခြင့္ရေတာ့မယ့္ ဘ၀ကို လံုးလံုးေရာက္သြားပါျပီ။
ဒါဟာလည္း မွားယြင္းတဲ့ အျမင္ပါပဲ။ လူမ်ိဳးတိုင္းဟာ ကိုယ့္ၾကမၼာကိုယ္ ဖန္တီးခြင့္ ရိွပါတယ္။ ကိုယ့္ျပည္နယ္အေရး ကိုယ္ပဲ ဆံုးျဖတ္လုပ္ၾကမွာ ျဖစ္ပါတယ္။ ခုလက္ရိွမွာ ဗမာအေျချပဳ စစ္အစိုးရက ရခိုင္တိုးတက္ေရး၊ ရွမ္းတိုးတက္ေရး ၾကားေကာင္း႐ံုပဲ ေျပာမွာပါ။ ရွမ္းတိုးတက္ေရးကို ရွမ္းကပဲ လုပ္ပါလိမ့္မယ္။ ရခိုင္တိုးတက္ေရးကို ရခိုင္ကပဲ လုပ္ပါလိမ့္မယ္။ ဝင္ေရာက္ စြက္ဖက္လက္ဝါးႀကီးအုပ္မႈ မရိွေအာင္၊ ကိုယ္ၾကမၼာကိုယ္ ဖန္တီးႏိုင္တဲ့ ကိုယ္ပိုင္ အုပ္ခ်ဳပ္ခြင့္ကို ေတာင္းၾကတာပါ။ ဒါက ျပည္နယ္ေတြ အဆင့္မွာ တိုးတက္ေရးႀကိဳးစားၾကတာကို ေျပာတာပါ။ ျပည္ထာင္စု အဆင့္ကို စဥ္းစားတဲ့ အခါမွာေတာ့ ၿငိမ္းခ်မ္းေရး၊ အတူယွဥ္တြဲ တိုးတက္ေရးေတြ ပါလာၿပီ ျဖစ္တဲ့အတြက္၊ ျပည္နယ္ခ်စ္တဲ့ ေခါင္းေဆာင္တိုင္းဟာ ေရရွည္အက်ိဳးၾကည့္ၿပီး၊ သင့္ေတာ္မွ်တတဲ့ ဆံုးျဖတ္ခ်က္ေတြကို ျပည္ေထာင္စု လြတ္ေတာ္မွာ တင္ျပတိုင္ပင္ၿပီး မဲခြဲဆံုးျဖတ္ၾကမွာ ျဖစ္ပါတယ္။ ကိုယ့္ျပည္နယ္နဲ႕ဆိုင္တဲ့ ကိစၥ တခုခု ဆံုးျဖတ္ခ်င္ရင္ေတာင္မွ တိုင္းရင္းသားေတြ ခြင့္ျပဳမွ တိုင္းရင္းသားေတြ သနားမွ" ဆိုတာ အေရာင္ဆိုးထားတဲ့ စကားလံုးပါ။ အျမင္မွားမႈအေပၚ အေျခခံပါတယ္။ လူမ်ိဳးေတြကို ေပါင္းၿပီးၾကည့္လိုက္တာ မွားယြင္းမႈပါပဲ။ က်န္တဲ့ လူမ်ိဳး ၇ မ်ိဳးက ေပါင္းသြားတာဟာ၊ ဗမာလူမ်ိဳးကို ခြဲထြက္ၿပီး ေတြးလိုက္လို႔ပါ။ ဘာ့ေၾကာင့္ က်န္တဲ့ လူမ်ိဳးေတြကို ေပါင္းၿပီး ေတြးလိုက္တာလဲ ဆိုတာ စဥ္းစားစရာ ျဖစ္လာပါတယ္။ က်န္တဲ့ လူမ်ိဳးေတြက တစ္ေသြးတည္း တစ္သားတည္း ညီညြတ္ေနၾကလို႔လား။ က်န္တဲ့ လူမ်ိဳး ၇ မ်ိဳးက ညီညြတ္တယ္ဆို ဗမာဆိုတဲ့ လူမ်ိဳးကေရာ အဲဒီ ၇ မ်ိဳးေသာ လူမ်ိဳးနဲ႕ တစ္ေသြးတည္း တစ္သားတည္း မညီညြတ္ႏိုင္ဘူးလား။ က်န္တဲ့ လူမ်ိဳး ၇ မ်ိဳးက ဘာ့ေၾကာင့္ ဗမာ ဆိုတဲ့ လူမ်ိဳးကို နိမ္ရမွာလဲ။ ဗမာမ်ိဳးခ်စ္ေတြ ေၾကာက္ခဲ့တာက အျမင္မွားမႈကို အေျခခံတဲ့ "မိုးမၿပိဳ၊ ၿပိဳခဲ့ေသာ္" အေတြးေတြပါပဲ။ မိုးၿပိဳၿပီလို႔ ေအာ္ၿပီး ေျပးတဲ့ ၾကက္ကေလးေၾကာင့္ တစ္ေတာလံုး တစ္ေတာင္လံုး တစ္ေျပးတည္း ေျပးေနၾကရသလို တိုင္းရင္းသားေတြ (လူမ်ိဳး ၇ မ်ိဳး) က ဖိႏွိပ္အႏိုင္က်င့္ ခဲ့ရင္ လို႔ မွားယြင္းတဲ့ အေတြးေၾကာင့္ ခုထိ ျမန္မာႏိုင္ငံသားေတြ မိုးၿပိဳမွာ ေၾကာက္တဲ့ အေတြးနဲ႕ ဗမာေတြေရာ၊ က်န္တဲ့ လူမ်ိဳးေတြ ေရာ သဘာဝတရားေတြနဲ႕ လွပေနတဲ့ ဒီေတာင္ ဒီေတာမွာ တစ္ေျပးတည္း ေျပးၿပီး။ ဖတ္ဖတ္ ေမာေနခဲ့တာ ႏွစ္ေပါင္း ၆၀ ေက်ာ္လာခဲ့ပါၿပီ။ ကၽြန္ေတာ္ေျပာခ်င္ပါတယ္။ မိုးၿပိဳလာတာ ဟုတ္မဟုတ္ ကၽြန္ေတာ္တို႔ ရပ္ၿပီး ေလ့လာၾကဖို႔ ေဖာ္ထုတ္ၾကဖို႔ လိုပါတယ္။ ေရွးေရွးက ေခါင္းေဆာင္ေတြဟာ အရာရာမွာ အေျမာ္အျမင္ႀကီးၿပီး ၿပီးျပည့္စံုခဲ့ၾကတာ မဟုတ္ဘူးဆိုတာကို ကၽြန္ေတာ္တို႔ သိၾကဖို႔ သိပ္အေရးႀကီးပါတယ္။ ကၽြန္ေတာ္တို႔ အျမင္ေတြကို ေတာ္လွန္ေျပာင္းလဲ ၾကရပါမယ္။
ဆက္လက္ေဖာ္ျပပါမည္ ...
